Blessures voorkomen bij recreatieve lopers : loopt dat wel goed af?

Door: SmartEducation

Alsmaar meer mensen trekken de loopschoenen aan, en dat is een goede zaak! Lopen biedt dan ook enorm veel gezondheidsvoordelen, dat is voldoende bekend. Al is dat niet altijd de hoofdreden waarom mensen starten met lopen. Vaak is het ook een middel om te ontsnappen aan de stress die een werkweek met zich meebrengt, een manier om zichzelf een identiteit toe te kennen, soms zelfs zich te bewijzen ten opzichte van anderen.

Zo gebeurt het ook dat deze groep van lopers, die overloopt van verwachtingen en goede bedoelingen, geconfronteerd wordt met blessures (vaak overbelastingsletsels). Recent onderzoek (Messier et al. 2018) toonde aan dat twee derde van een groep van 300 recreatieve lopers binnen een follow-up periode van twee jaar met een blessure te kampen krijgt. Opvallend in dit onderzoek was dat, in tegenstelling tot bestaande overtuigingen, flexibiliteit, hoogte van de voetboog, Q-hoek, beweging in subtalaire gewricht, kracht onderste ledematen, trainingsvolume, schoeisel en voorgaande blessure GEEN significante etiologische factoren bleken te zijn.

Een systematic review van Ceyssens et al. (2019) vertelt een gelijkaardig verhaal. Slechts enkele biomechanische factoren kunnen worden geïdentificeerd in het ontstaan van loopblessures en deze worden waarschijnlijk dan nog eens te fel benadrukt. We moeten ons er bewust van zijn dat loopgerelateerde blessures multifactorieel zijn. In feite zijn we nog het meest afhankelijk van een degelijk en goed onderbouwd klinisch redeneerproces om deze recreatieve lopers bij te staan!

Preventie heeft zeker een plaats in dit discours. Nele Lievens(Master Kinesitherapie en Revalidatiewetenschappen, KUL) is als sportkinesitherapeute en loopexperte vaak betrokken bij biomechanische screenings, als lid van het medisch team van de Vlaamse Atletiekliga. Zij heeft zich als doel gesteld om collega kinesitherapeuten, personal trainers en sportartsen enkele concrete handvaten aan te reiken hoe je aan de slag kan gaan in de praktijk met de niet-gekwetste recreatieve loper.

Ze heeft een volledige opleiding in elkaar gestoken waarin onder andere uitgebreid ingegaan wordt op testprotocols die bepaalde risicofactoren in kaart kunnen brengen en hoe je vanuit die resultaten, via een klinisch redeneerproces, concrete oefendoelstellingen kan formuleren. De opleiding ‘Injury prevention in recreational running‘ creëert ook een heldere kijk op load management, loopschema’s en wetenschappelijke bekrachtiging of ontkrachting van loopmythes. Ook staat Nele stil bij mogelijke pitfalls bij verschillende subgroepen (oa. ‘the female runner’, ‘the master runner’, …) binnen de grote groep van recreatieve lopers. Tenslotte gaat ze vanuit casuïstiek dieper in op hoe je realistische en efficiënte oefenschema’s kan gaan opstellen die de kans op loopgerelateerde letsels sterk verminderen.